Twaalf Bokkeschieters (zeven dames, vijf heren) lieten zich zaterdag niet van de wijs brengen door de weergoden. Geen gewone Bokkeschieters, maar echte bikkels, die weer en wind trotseerden om toch even een balletje te gooien. Want als er een zaterdagmiddag-mêlee op het programma staat, dan zál er gebouled worden. Ook al heeft het de hele ochtend geplensd en staat de helft van de banen grotendeels blank. Een paar plasvrije stukken is genoeg, zo dachten ze. En dus gingen ze, gehuld in regenjacks, capuchons over het hoofd, aan het werk.

En het werd nog reuze gezellig ook. Af en toe was het droog, dan weer miezelde het en trok er een waterkoud windje over de baan en op het allerlaatst striemde de regen zelfs de gezichten en de lijven van de fanatiekelingen. Reden voor de wedstrijdleiding om, na twee en een halve speelronde, dan toch maar een voortijdig einde te maken aan de natte bedoening. Met een lachend gezicht marcheerden ze af richting het warme clublokaal, op weg naar de prijsuitreiking en een hartversterkertje. Geen hond, die er getuige van wilde zijn. Alleen twee eendjes, die de plassen op de boules-baan waarschijnlijk hadden aangezien voor een nieuw stukje Weijergracht, waren nog wel verbaasd komen kijken naar de sportieve capriolen van de twaalf. Wie weet wat die twee gedacht zullen hebben….